Ik had gedacht dat ik hem zou uitlopen. En ook wel onder de twee uur. Hoeveel precies en hoe dat zou voelen, daar was ik nieuwsgierig naar, maar ik was er van overtuigd dat ik er dolenthousiast over zou vertellen.
Dolenthousiast ben ik ook wel =D, want jaja I DID ITTTT!!! AWOEHA!! Ik heb gewoon mijn allereerste halve marathon ooit gerend! CHECK!!!
En het ging best behoorlijk (check HIER mijn endomondo stats PLUS overdreven blije after foto)
Ik was goed voorbereid, had braaf (meer…)
Wat doe je als je morgen een halve marathon gaat rennen? Ga je dan in bad? Ga je dan puzzels maken? Of je outfit klaarleggen x100? Ga je dan vier keer visualiseren hoe je die kilometers aflegt? Ga je je voetjes masseren? Of je schoenen poetsen?
Ik sliep uit, maakte het huis schoon in sneltreinvaart, ging naar de stad, vergaapte me aan babyliefjes en aan de prinses herself en besloot een Noorderzon te skippen. Helaas. Mijn neusje loopt een beetje en mijn keel kriebelt en hoest. Slijm roggelt wat heen en weer (JIEHA voor de beelddenkers onder ons xD) enz. DUS! Geen lange koude avonden met mogelijk ook nog druppels op je hoofd. Wat te doen wat te doen? (meer…)
Vorige week was ik best zenuwachtig voor m’n run van komende zondag. 21,2 kilometer. Nooit rende ik zo ver. Nooit schreef ik me in voor een ‘wedstrijd’ met alleen het doel mezelf te laten zien dat ik het kan. Om af te strepen. Een bucketlist misschien. Mijn try before you die lijst staat niet perse vol met spannende dingen, niet zoals de meeste mensen die in hun borstzakje verstopt hebben. Bovendien bevind ik me tussen mensen die het percentage adrenaline in mijn leven wel verhogen.
Laten zien dat ik het kan. Nee. Weten dat ik het kan :-). Doelen stellen, doelen halen. Op één of andere manier ben ik er verzot op.
Maar hoe zenuwachtig ik vorige week was, hoe ik het vandaag zie zitten. M’n laatste run ginggoed, het weer lijkt prima (niet te warm, wolkjes en als ik geluk heb vallen er nog wat druppen uit ook), enkel wandelpartijtjes op het programma (rust okeeee maar stijf worden kan ook niet he!) en bovenal: stress is slecht voor je weerstand.
Hahaha. Om mij heen zijn er behoorlijk wat mensen aan het snotteren, hoesten, proesten, in bed aan het blijven, of toch komen werken en keelsnoepjes gaan als warme broodjes…
En ja hoor! Ook ik voel m’n keel en mijn neus loopt. Dus wat doe ik om een snotterrun te voorkomen?: (meer…)
Okeeeee, voor mijn vakantie voelde ik me eigenlijk best zeker over mn halve marathon to come. Ik liep wat en nog wat meer en eigenlijk ging het soort van vanzelf wel. Haha. Ik had niet echt in de gaten dat ik eigenlijk gewoon best fit was, want het ging allemaal ‘gewoon’. Ja tuurlijk trainde ik naast het lopen crossfit en hielp Gritt ook zeker een boel handjes. Maar ik dacht gewoon; dat lopen zit wel goed.
UHHH!!! Deze zekerheid begint wat plaats te maken voor twijfels. Nee mensen. Geen twijfel van wel of niet doen? Afzeggen kan al niet meer. Quiting is no option. #quitersneverwin #winnersneverquit. Dat soort onzin. Maar wel twijfels over hoe ik m ga lopen! De laatste paar keer dat ik liep vielen tegen. Eerlijk? Zwaar tegen. Hoewel we in de vakantie nog wat gecrossfit hebben en ik daarnaast nog 1x mn renschoentjes aan deed, hebben de lang leve de vrijheid blijheid gezelligheid er iets ingehakt.
Iets. (meer…)
Er zijn een aantal mensen die zich afvragen hoe ik sport. “Wat doe je precies. En hoevaak dan? En hou je dat dan bij?”
Nou nee! En toch is dat eigenlijk heel handig. En inzichtelijk. Het is heel simpel: elke training opschrijven; gewicht, sets, en reps. Of tijd. Of aantal rondes.
Omdat ik gerichter (en efficiënter) wil gaan trainen, omdat ik vooruitgang zichtbaar wil maken en mijn zwaktes wil kennen en ook voor nieuwsgierige oogjes: mijn sportdagboek per week! Vanaf nu beschrijf ik elke zondag wat ik die week heb gedaan, inclusief gewichten, tijden en soms een kleine evaluatie ;-).
CrossFit, met daarbij mijn gebruikte gewichten, tijden en rondes
Mijn runs
Eigen trainingen in de fitness
Mijn sportactiviteit bestaat tegenwoordig voornamelijk uit crossFit, hier volg ik met name de voorgeschreven WOD’s (workout of the day’s). Ik bedenk deze trainingen dus niet zelf, alle credits gaan naar Rob Posthumus, eigenaar van de fantastische CrossFit Noord box. Hierbij is vaak een adviesgewicht (RX) voor de man en de vrouw, zelf ben je vrij te scalen naar je kunnen. Standaard krachtonderdelen komen regelmatig terug, zodat daar ook 1RM’s (1 rep max) of 3RM’s (3 rep max) van duidelijk worden. Daarnaast heeft CrossFit een fijn aantal benchmark WOD’s (zie afbeelding) die niet te vaak worden uitgevoerd, zodat vooruitgang duidelijk zichtbaar wordt. (Of achteruitgang… of ‘sterke en zwakke punten’ ;)).
Week 33:
Oke. Op deze manier ren ik er niet graag nog tien kilometer achter aan. Maarrr we gaan er van uit dat dit te maken heeft met Praag. Het tijdstip. Het voedsel. Misschien iets te weinig slaap? Ofzo.
Iets met smoesjes?! 😉
Hahahahaha.
Nee. Echt lekker ging het niet. De eerste paar kilometer dacht ik nog; oke loes, gewoon elke stap die je zet meer trots zijn dat je ze rent. Dat hielp. Effies. Daarna voelden mn benen moe, zwaar en een heel klein scheentje kwam voorbij. Toch nog te kort tussen eten en rennen. Na zo’n 7 kilometer gaf ik toe en vluchtte ik een italiaans restaurant in voor een wc bezoek. Pas na binnenkomst bedacht ik mij wowjaaaa endomondo ook op pauze 😉
maar hoewel ik verwachtte dat het opluchting zou brengen, gaf het juist enorme zijsteek. Een vol maag-darm kanaal is één, maar een halfvol maag-darm kanaal waarin dat wat er in zit heen en weer hobbelt is uh twee? xD. Ellende. Maarrrrr. Ik was op de helft van m’n run en ik dacht just do itttt. Adem in adem uit, probeer te ontspannen. Schouders even los armpjes zwaaien en DOORR!
Does the trick peeps. Ontspannen tijdens het rennen. Laat die schouders maar even zakken en kantel je bekken een beetje. Leun wat met je bovenlichaam naar voren en je zult merken dat je lichaam je bijna naar voren duwt. Lets go.
Op zo’n 9 kilometer besloot ik mijn rondje in te korten. Iets met een : je doet dit om je lichaam te trainen Loes, niet om het af te straffen. Prachtig juist dat je dit al gedaan hebt. Dus! Geen 15, mar bijna bijna twaalf. Toch iets waarvan ik vroeger me niet kon voorstellen dat ik dat even zou doen zo savonds na een dag werken. Dus hup! rek en strek en rek en strek en
HAPPY FACE! =).
OKE! Eerlijk? Ik heb niet zo veel zin. Nog eerlijker? Een heeeel klein beetje voel ik die spier nog in mijn bovenbeen. Ik snap het niet. Een lullige duik onder de bar (en neee in dit geval niet zon gewicht ding maar inderdaad (OH MAH GODD!) zon ding waar je drank haalt. En nog eens. Of water. Maare! Een duik onder de bar om een oorbel te redden, rekte een spier in een vervelende positie. Twee dagen was lopen erg pijnlijk (ook het optillen van mn been, in bed stappen, uit bed stappen, traplopen, je knie optillen EN DAT!) en daarna was het wat gevoelig..
En yes. I know. Ik sportte even door, maar belastte dat been niet. Verzon alternatieven en het voelde goed. Afgelopen 4 dagen liep ik best wat af, maar in wandelpas. Sprintjes trok ik niet en een sportschool zag ik al helemaal niet van binnen. En ik dacht; vier dagen rust gaat het sowieso wel doen. Ik wilde zelfs mijn renschoentjes nog meenemen, maar bedacht me met trots en een klopje op de schouder.
Toch ergens zit er nog een klein steekje.
EN TOCH. Ga ik lopen. Ik gebruik het misschien als smoesje?
Ik ben wat moe na het Praagweekend en dan werkdag. Niet erg hoor =). Liefde voor Praag.
Ik heb 4 dagen niet gesport. En inderdaad ik mis dat eerst heus en ik heb ook eigenlijk wel zin om weer flink los te gaan! Of nouja.. zin in het gevoel van kapot zijn, alles gegeven te hebben en een ijskoude douche. Sport ik elke dag dan kan ik niet wachten tot ik weer mag. Sport ik echter een paar dagen niet, dan moet ook ik me weer tot die eerste workout zetten.
Dat dus.
Ik hou niet van savonds rennen! Helemaal niet na het avond eten. Het is ook wel lekker om met vriendlief op de bank te liggen. Ik moet mijn eten voor morgen nog maken. Het gaat toch tegenvallen hoe ver of snel ik kan gaan. Als je niet voluit kunt, kan ik net zo goed niet gaan. Het is al na 8en.
Iets met het volgende: (meer…)
Er zijn er meer hoor.
Zo is het best lastig om te besluiten of je nou een nieuw paar wonderschone Nikes óf zo een zelfde paar van Asics gaat scoren (welk merk heeft de mooiste matchende tanktop in bijpassende kleur?!). Altijd naar de wc moeten door je thee/water consumptie. Dat ze juist op je rustdag besluiten die leuke WOD te doen, juist dan! Als je eiwitpoeder op is. Of erger nog; je oats ;-). Dat je altijd honger hebt. Wanneer je gym dicht is op een feestdag. Dat je bikinis boven maatjes kleiner moeten en van onder groter (en dat ze die dan niet apart verkopen!). Dat je je verslaapt en je geen tijd meer hebt voor je havermout met banaan en vanille en in stukjes gesneden aardbei en een lepeltje van dit en een lepeltje van dat plus versgeperst bietensap. En dus genoegen moet nemen met dat gekookte ei dat altijd kant en klaar ligt ‘just in case’. Of een hand noten. Als je BF je netjes geprepte maaltjes opeet als je even niet kijkt. Dat je moet kiezen tussen een foto waarop je abs goed uitkomen, of één waar je je guns eindelijk mooi ziet. Dat je standaard ergens in je lichaam spierpijn hebt. Dat je je handen amper kunt wassen omdat die open liggen van zo ommenabij een 77 pull ups. Dat fietsen met een vriendin achterop toch best zwaar is, na een legday. Extra muziek moeten uitzoeken om aan je ‘runbabyrun’ playlist toe te voegen, omdat je nu toch echt een stuk langer rent. Dat je eigenlijk wel kunt, maar liever sporten gaat…
ENZOVOORTS!
Hahaha. YEP! zwaar leven zo fit. (meer…)
Eten gaat altijd voor. Zoete aardappel puree (kook de aardappel in kleine stukje in +-10 minuutjes gaar,giet af en voeg 3 eetlepels kokosmelk toe, deksel op de pan en lekker laten staan), gebakken ui met champignons (Bak deze op laag vuur in kokosolie met paprika, chili en peper, laat dit lekker de kooktijd van de rest lekker sudderen), ongeveer 8 minuutjes gekookte snijbonen, met bioslagerbiefstuk (<3) (8 minuutes bakken in kokosolie en peper, steeds van kant keren).
Wachten wachten wachten wachten wachten? Zou t kunnen al? Ach. Ik ga gewoon. (1 uur en 17 minuten later). Ja hoor. Dat voelde ik na 6 kilometer eventjes. Gelukkig duurde die zijsteek maar een halve kilometer en de rest trippelde ik eigenlijk gewoon op mn gemakje t mooie Kardinge door. Valt me niks tegen dat lopen. Halve marathon? Here I come. (enjaalsikopdittempokanrennendanrenikemgewoononderdetweeuur)(dathoefthelemaalnietmaarzounatuurlijktochwelheeltofzijn). (lalalala).
hic et nunc et ubique 